Όταν ο Ignaz Semmelweis ,(Ignác Fülöp Semmelweis) ούγγρος ιατρός και επιστήμονας ανακάλυψε και πρότεινε ,μετά από μελέτη, την πρακτική της πλύσης των χεριών των σπουδαστών με διαλύματα χλωρίου ήρθε σε αντίθεση με τις καθιερωμένες επιστημονικές και ιατρικές απόψεις της εποχής οι δε ιδέες του απορρίφθηκαν από την ιατρική κοινότητα.
‘ Ο Semmelweis ,μέσω των μελετών του αν και αναφερόταν ότι με την χρήση της πρακτικής αυτής μειώθηκαν οι θάνατοι από επιλόχειο πυρετό δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει με καμία αποδεκτή επιστημονική τεκμηρίωση ,της εποχής, τα ευρήματά του .Ορισμένοι ,”συνάδελφοι” ιατροί ,είχαν προσβληθεί από την πρόταση να πλύνουν τα xέρια τους με την χρήση απολυμαντικού ,πριν την έναρξη του τοκετού ,άλλοι τον χλεύασαν ,όπως ο Virchow (ο πατέρας της σύγχρονης Παθολογίας) , για αυτό και παρέμεινε στο περιθώριο. Όμως είχε ανακαλύψει ότι η συχνότητα εμφάνισης του επιλόχειου πυρετού θα μπορούσε να μειωθεί δραστικά με τη χρήση αντισηψίας χεριών στις μαιευτικές κλινικές. Στα μέσα του 19ου αιώνα ο επιλόχειος πυρετός ήταν συχνός σε νοσηρότητα και θνητότητα .Το έργο του Ι. Semmelweis μελλοντικά αναγνωρίστηκε.
Στις ημέρες μας η σήψη ,παγκοσμίως ,αποτελεί μείζον πρόβλημα και κυρίως εντοπίζεται στις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις με σοβαρές υγειονομικές ,οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις .
Να αναφερθεί ότι οι επιπλοκές της σήψης ενδέχεται να περιλαμβάνουν καταπληξία, ανεπάρκεια οργάνων (π.χ. σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας ενηλίκων ή οξεία νεφρική ανεπάρκεια), διάχυτη ενδοαγγειακή πήξη, έκπτωση επιπέδου συνειδήσεως και πολλαπλή ανεπάρκεια οργανικών συστημάτων.
Ως και σήμερα η παγκοσμίως υγιεινή των χεριών αποτελεί και παραμένει μία απλή πρακτική αλλά είναι το βασικότερο μέτρο πρόληψης και των νοσοκομειακών λοιμώξεων. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO), αναγνωρίζοντας την τεράστια σημασία της Υγιεινής των Χεριών στην Πρόληψη των λοιμώξεων, οι οποίες σχετίζονται με την παρεχόμενη φροντίδα στους λήπτες Υγείας, έχει ανακηρύξει την 5η Μαΐου ως Παγκόσμια Ημέρα Εορτασμού.
Ο Semmelweis ,μέσω των μελετών του αν και αναφερόταν ότι με την χρήση της πρακτικής αυτής μειώθηκαν οι θάνατοι από επιλόχειο πυρετό δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει με καμία αποδεκτή επιστημονική τεκμηρίωση ,της εποχής, τα ευρήματά του .Ορισμένοι ,”συνάδελφοι” ιατροί ,είχαν προσβληθεί από την πρόταση να πλύνουν τα xέρια τους με την χρήση απολυμαντικού ,πριν την έναρξη του τοκετού ,άλλοι τον χλεύασαν ,όπως ο Virchow (ο πατέρας της σύγχρονης Παθολογίας) , για αυτό και παρέμεινε στο περιθώριο. Όμως είχε ανακαλύψει ότι η συχνότητα εμφάνισης του επιλόχειου πυρετού θα μπορούσε να μειωθεί δραστικά με τη χρήση αντισηψίας χεριών στις μαιευτικές κλινικές. Στα μέσα του 19ου αιώνα ο επιλόχειος πυρετός ήταν συχνός σε νοσηρότητα και θνητότητα .Το έργο του Ι. Semmelweis μελλοντικά αναγνωρίστηκε. 
