Επιστολή-διαμαρτυρία του διευθυντή της κλινικής προς τον διοικητή του ΠΑΓΝΗ. Σε ενέργειες διάλυσης της Νεφρολογικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου, με απροσδιόριστες συνέπειες για την υγεία των νεφροπαθών, καταγγέλλεται ότι προχωρά ο διοικητής του, Γιώργος Χαλκιαδάκης, χωρίς να ρωτήσει, ως όφειλε, ούτε καν τον διευθυντή της συγκεκριμένης κλινικής, καθηγητή Ευγένιο Δαφνή.
Ο κ. Χαλκιαδάκης είχε προσπαθήσει πάλι το 2016, ως διοικητής του ΠΑΓΝΗ και τότε, να διαλύσει την ίδια κλινική, αλλά η δυναμική παρέμβαση της τότε διευθύντριας της ΔΥΠΕ, Ελένης Μαυρομάτη, το απέτρεψε. Τώρα, με πρόσχημα την ανάπτυξη τμήματος για την αντιμετώπιση του κορονοϊού, μετέφερε τη Νεφρολογική Κλινική αρχικά στο Α’ κτίριο του νοσοκομείου και ακολούθως στο Γ’ κτίριο. Όπως αναφέρει ο κ. Δαφνής, ο χώρος αυτός δεν διαθέτει αποθήκη για τη φύλαξη των διαλυμάτων περιτοναϊκής κάθαρσης.
Η επιστολή του διευθυντή της Νεφρολογικής Κλινικής του ΠΑΓΝΗ προς τον κ. Χαλκιαδάκη, μεταξύ άλλων, αναφέρει:
«Αξιότιμε κύριε Διοικητά, σας εκφράζω τη δυσαρέσκεια και τη λύπη μου για την απόφαση της διάσπασης των δραστηριοτήτων της Νεφρολογικής Κλινικής σε δύο ορόφους χωρίς να προηγηθεί κάποια διαβούλευση με τον διευθυντή της με τον οποίο είχατε μια εξαίρετη συνεργασία σε επιστημονικό επίπεδο για 40 περίπου χρόνια.
Η Νεφρολογική Κλινική μετακινήθηκε από τον χώρο της πριν 2 μήνες προκειμένου να συμβάλει στην αντιμετώπιση της επιδημίας του κορονοϊού, αναστέλλοντας το πλείστο των δραστηριοτήτων της με άγνωστες ακόμη συνέπειες στην κλινική πορεία των νεφροπαθών, οι οποίοι προέρχονται από όλους τους νομούς της Κρήτης.
Η Νεφρολογική Κλινική τώρα, αντί να κληθεί να επιστρέψει στον χώρο που στεγαζόταν προηγούμενα, καλείται να μετακινηθεί σε δύο διαφορετικούς χώρους. Σε άλλον όροφο θα στεγάζεται η ιατρική υπηρεσία μαζί με το τμήμα υπερήχων, επεμβατικών πράξεων, το εργαστήριο και το δωμάτιο των εφημερευόντων γιατρών και σε άλλον όροφο θα λαμβάνει χώρα η νοσηλεία των ασθενών. Η διενέργεια υπερηχογραφικού ελέγχου, η τοποθέτηση κεντρικών καθετήρων και νεφρικών βιοψιών, πράξεις καθημερινής ρουτίνας για μια Νεφρολογική Κλινική, θα απαιτούν το ανεβοκατέβασμα των ασθενών μεταξύ των δύο ορόφων και τη μόνιμη απασχόληση ενός τραυματιοφορέα, ειδικότητα που βρίσκεται σε ανεπάρκεια στο νοσοκομείο μας τις απογευματινές και βραδινές ώρες.
Όταν, δε, θα νοσηλεύονται ασθενείς με κορονοϊό, για να διεξαχθούν αυτές οι επεμβατικές πράξεις οι ασθενείς και οι γιατροί της Νεφρολογικής Κλινικής θα διέρχονται μέσα από ένα μολυσμένο περιβάλλον και όχι μόνο θα εκτίθενται στον κίνδυνο μόλυνσης, αλλά θα αυξάνουν και την πιθανότητα διασποράς της στο νοσοκομείο. Είναι μια παράμετρος που πρέπει σοβαρά να ληφθεί υπόψη, πέραν της δυσλειτουργίας που προκαλεί το ανεβοκατέβασμα των ασθενών μεταξύ των δύο ορόφων».
