η Ηπατίτιδα C αποτελεί ένα παγκόσμιο πρόβλημα. Στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι πάσχουν από Ηπατίτιδα C περίπου 135.000-160.000 άνθρωποι.
Παρά τη δέσμευση του Υπουργού Υγείας κ. Ξανθού για τη συστράτευση της Ελλάδας με την στρατηγική του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.) για την εξάλειψη της νόσου ως το 2030 και τη δημιουργία Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την Αντιμετώπιση της Ηπατίτιδας, η κατάσταση των πασχόντων παραμένει ιδιαίτερα δυσμενής. Λιγότεροι από τους μισούς διαγνωσμένους ασθενείς έχουν λάβει θεραπεία. Μόνο το 30% των ασθενών έχει πρόσβαση στις νεότερες και αποτελεσματικές θεραπείες, καθώς σύμφωνα με τα τρέχοντα κριτήρια της Επιτροπής Έγκρισης του ΕΟΠΥΥ, πρόσβαση στις θεραπείες αυτές έχουν μόνο οι ασθενείς σε προχωρημένο στάδιο νόσου, ενώ εξαιρούνται ομάδες ασθενών (θαλασσαιμικοί, αιμορροφιλικοί, ασθενείς με συλλοίμωξη HCV/HIV) που σύμφωνα με τα διεθνή κλινικά δεδομένα θα έπρεπε να λάβουν θεραπεία κατά προτεραιότητα. Μελέτες καταδεικνύουν ότι οι θάνατοι από την ιογενή ηπατίτιδα C (κυρίως εξ αιτίας εμφάνισης Ηπατοκυτταρικού Καρκίνου ΗΚΚ), στην Ελλάδα, θα αυξηθούν κατά 123,5% μέχρι το 2030 αν δεν υπάρξουν σημαντικές δράσεις ενημέρωσης, πρόληψης και θεραπείας.
• Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της Μελέτης «Αξιολόγηση των Συνθηκών Διαβίωσης και της Πρόσβασης των Ασθενών με Ηπατίτιδα C στις Υπηρεσίες Υγείας – ΗΟΡΕ V Study», που εκπονήθηκε από το Σύλλογο Ασθενών Ήπατος Ελλάδος “Προμηθέας”, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Πολιτικής Υγείας υπό την επιστημονική ευθύνη του Αναπληρωτή Καθηγητή Πολιτικής Υγείας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου κ. Κυριάκο Σουλιώτη, ένα πολύ υψηλό ποσοστό των συμμετεχόντων (73,5%) αντιμετωπίζει εμπόδια στην πρόσβαση στη θεραπεία για την Ηπατίτιδα C. Το 42,6% αποδίδει τα εμπόδια αυτά σε απόρριψη του σχετικού αιτήματος ή σε μη πλήρωση των κριτηρίων λήψης της θεραπείας από τον ΕΟΠΥΥ και το 16% σε ζητήματα γραφειοκρατίας. Ως συνέπεια αυτών των εμποδίων το 62% του πληθυσμού αυτού δηλώνει ότι έχασε ή καθυστέρησε να λάβει τη θεραπεία του σε σχέση με τις συστάσεις του θεράποντος ιατρού.
• Παρόλο που η επιστημονική κοινότητα έχει έγκαιρα θέσει και στηρίξει τις ορθές προτεραιότητες για πρόσβαση στις νέες θεραπείες και συστάθηκε η Επιτροπή Διαπραγμάτευσης με τις φαρμακευτικές εταιρείες για μια οικονομικότερη διευθέτηση του κόστους αποζημίωσης των νέων θεραπειών, δυστυχώς φαίνεται να είμαστε στο ίδιο σημείο. Το αποτέλεσμα είναι ότι ένας ελάχιστος αριθμός ασθενών, λιγότεροι από 1.000, ξεκινούν θεραπεία ετησίως.
Κατόπιν των ανωτέρω θλιβερών αποτελεσμάτων της έρευνας, ερωτάστε:
1. Ανεξαρτήτως της πορείας των εργασιών της Επιτροπής Διαπραγμάτευσης, γιατί δεν λαμβάνει άμεσα μέτρα για τη διεύρυνση των κριτηρίων πρόσβασης των ασθενών στις νέες θεραπείες ώστε να συμπεριληφθούν οι προαναφερθείσες κατηγορίες ασθενών (θαλασσαιμικοί, αιμορροφιλικοί, ασθενείς με συλλοίμωξη HCV/HIV);
2. Ποιες είναι οι ενέργειες σας για την άρση των εμποδίων της πρόσβασης των ασθενών;
3. Ποιες είναι οι ενέργειες που πρόκειται να λάβει το Υπουργείο για την ενημέρωση του πληθυσμού και πρόληψη δεδομένου ότι το 80% των ασθενών δεν γνωρίζει ότι πάσχει από τη νόσο;
Η ερωτώσα βουλευτής
Εύη Χριστοφιλοπούλου