Καταρχήν χρειάζεται consensus in terminis, ώστε να κατανοηθεί η διαφορά ανάμεσα στον προσυμπτωματικό έλεγχο (screening) των υγιών και τη παρακολούθηση (monitoring) των ασθενών. Με βάση αυτή τη διάκριση και με τη συνδρομή της ανάλυσης κόστους και επιπτώσεων δύναται να υποστηριχθεί η εισαγωγή εθνικού προγράμματος προσυμπτωματικού ελέγχου δια του οποίου εξειδικεύεται η διαχείριση και ο έλεγχος των μειζόνων παραγόντων κινδύνου κατά φύλο και ηλικία.
Η άγνοια αυτών υποκρύπτει έλλειψη εκπαίδευσης και κουλτούρας και η αγνόηση υποδηλώνει δόλο και ανεπίτρεπτη κερδοσκοπία.
Αμφότερα διαβρωτικά της αναγκαιότητας για μια τεκμηριωμένη εθνική πολιτική υγείας θεμελιωμένη στην αναζήτησή της ισότητας και της αποδοτικότητας.
Υπό το πρίσμα αυτό, ένα εθνικό πρόγραμμα συστηματικού προσυμπτωματικού ελέγχου πρέπει να χαρακτηρίζεται ως ισχυρώς συστηνόμενο και να ενθαρρύνεται με τη προσφορά κινήτρων τύπου behavioral economics (bonus-malus) στους γιατρούς, τους επαγγελματίες υγείας και τους πολίτες.
https://www.docmed.gr/prostimo-se-osous-den-kanoun-tsek-ap/
https://www.docmed.gr/isa-igia-meso-prolipsis-ke-ochi-meso-timorias/
1 Σχόλιο
1. Υπαρχει τεραστια διαφορα αναμεσα στην τιμωρια του αμελους περι την προληψη πολιτη και στην επιβραβευση (πχ με εκπτωση στις ασφαλιστικες εισφορες) του πολιτη που ενδιαφερεται για την προληψη
2. Η καθιερωση προγραμματων προσυμπτωματικου ελεγχου (ΠΣΕ) αποτελουν ενα μονο κομματι της προληψης ο μονομερης τονισμος του ΠΣΕ μπορει να οδηγησει σε υποβαθμιση της πρωτογενους προληψης και τελικα σε βλαβη της δημοσιας υγειας
3. Ο ΠΣΕ πρεπει να συνοδευεται και απο ενα επαρκες συστημα παρακολουθησης ωστε να μπορει εγκαιρα να εκτιμηθει η αποτελεσματικοτητα του στις συγκεκριμενες συνθηκες που εφαρμοζεται.