“Το νοσοκομείο δεν λειτουργεί”. Την επισήμανση αυτή διαβάζει κάποιος που μπαίνει στην ιστοσελίδα του πρώην Νοσοκομείου Ειδικών Παθήσεων της Θεσσαλονίκης ή αλλιώς “Λοιμωδών”. Από τον Σεπτέμβριο του 2013 το νοσοκομείο, που επί 68 χρόνια στεγαζόταν στο νεοκλασικό κτίριο ιδιοκτησίας του ιταλικού κράτους επί της οδού Γρ. Λαμπράκη 13, έβαλε λουκέτο.
Έκτοτε οι κλινικές και τα εργαστήριά του μοιράστηκαν σε άλλα νοσηλευτικά ιδρύματα της πόλης, ενώ σήμερα στο νοσοκομείο έχουν απομείνει ένας φύλακας και δύο τρεις διοικητικοί υπάλληλοι. Επίσης, συνεχίζει να λειτουργεί και η μονάδα χορήγησης υποκατάστατων του ΟΚΑΝΑ.
Το ελληνικό κράτος εξακολουθεί να πληρώνει τους λογαριασμούς για φως, νερό και τηλέφωνο, καθώς και το συμβολικό ποσό του ενός ευρώ το μήνα ως ενοίκιο στον ιδιοκτήτη του κτιρίου. Κι ενώ ακόμη τα σενάρια για το τι μέλλει γενέσθαι με το συγκεκριμένο κτίριο δίνουν και παίρνουν, το υπουργείο Υγείας μοιάζει να μην έχει καταλάβει τι έχει συμβεί.
Κι αυτό διότι θεωρεί… ανοιχτό το “Λοιμωδών” και στέλνει τακτικά όλα τα σχετικά έγγραφα για προϋπολογισμό και άλλα ζητήματα που αφορούν το νοσοκομείο. Μάλιστα, μέσα στο 2015 ενέκρινε κι έστειλε έναν ειδικευόμενο κι έναν ειδικό γιατρό να… εργαστούν σε ένα κλειστό νοσοκομείο. Χρειάστηκε τότε η παρέμβαση των διοικητικών υπαλλήλων που απέμειναν, οι οποίοι ενημέρωσαν το υπουργείο ότι το “Λοιμωδών” έχει κλείσει. Κι έτσι οι γιατροί μετακινήθηκαν σε άλλα νοσοκομεία.
“Το Λοιμωδών πρέπει να διατηρήσει τον υγειονομικό του χαρακτήρα. Αυτή είναι η προϋπόθεση που έχει ορίσει το ιταλικό κράτος, στο οποίο ανήκει το κτίσμα. Έχουν γίνει συσκέψεις επί συσκέψεων για το μέλλον του συγκεκριμένου κτιρίου. Είναι μια τεράστια έκταση. Το πρώτο σενάριο ήταν να γίνει κέντρο υγείας αστικού τύπου, το δεύτερο να μεταφερθούν εκεί τα γραφεία και οι διοικητικές υπηρεσίες της 4ης ΥΠΕ και το τρίτο να γίνει πολυδύναμο διαγνωστικό κέντρο (με ακτινολογικό, μικροβιολογικό τμήμα κτλ.). Για όλα έχουμε ζητήσει να γίνουν τεχνικές μελέτες από την τεχνική υπηρεσία μας”, δηλώνει στη “Θ” ο υποδιοικητής 4ης Υγειονομικής Περιφέρειας (ΥΠΕ) Μακεδονίας-Θράκης Δημήτρης Τσαλικάκης.
Παράλληλα, αναφέρει ότι το υπουργείο Υγείας είναι ενήμερο για τις προτάσεις αυτές και όταν ο υπουργός, Ανδρέας Ξανθός επισκεφθεί τη Θεσσαλονίκη, το πρώτο θέμα στην ατζέντα θα είναι η αξιοποίηση του “Λοιμωδών”.
“Ψηλά στις προτιμήσεις είναι η μεταφορά των γραφείων της 4ης ΥΠΕ, ώστε να σταματήσει τουλάχιστον η μία ΥΠΕ να πληρώνει σχεδόν 4.000 ευρώ ενοίκιο το μήνα στο κτίριο της Αριστοτέλους, όπου στεγάζονται τώρα και η 4η και η 3η”, εξηγεί ο κ. Τσαλικάκης.
ΤΟ ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΙΚΟ
Άγνωστο παραμένει το μέλλον του Νοσοκομείου Αφροδίσιων και Δερματικών Νόσων, το οποίο βρίσκεται στην οδό Δελφών 124, στην περιοχή της Ανάληψης. Η κλινική του νοσοκομείου και το οικόπεδο, μέσα στο οποίο έχουν δημιουργηθεί δύο κτίρια, το ένα εξ αυτών με επιδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι κληροδότημα της οικογένειας Ι. Χατζηλαζάρου αποκλειστικά στο νοσοκομείο κι όχι ευρύτερα στο δημόσιο. Συνεπώς, δεν είναι δυνατή η αλλαγή χρήσης του για άλλους σκοπούς εκτός από υγειονομικούς.
Από τον Ιανουάριο του 2013 είναι διασυνδεόμενο με το “Ιπποκράτειο” νοσοκομείο, ενώ η λειτουργία του έχει υποβαθμιστεί και πλέον θυμίζει περισσότερο κέντρο υγείας παρά το νοσοκομείο που ήταν επί χρόνια. Κι αυτό διότι οι δύο δερματολογικές κλινικές του, η Α? πανεπιστημιακή και αυτή του ΕΣΥ, μετεγκαταστάθηκαν στο “Ιπποκράτειο” νοσοκομείο μαζί με 35 άτομα προσωπικό.
Οι πύλες του κλείνουν καθημερινά στις 3 μετά το μεσημέρι. Τα εργαστήρια και τα τακτικά εξωτερικά ιατρεία του έχουν στριμωχτεί σε έναν όροφο. Εφημερίες πλέον δεν γίνονται, με αποτέλεσμα οι ασθενείς να παραπέμπονται σε παθολογικές κλινικές, χωρίς να αντιμετωπίζονται από εξειδικευμένο προσωπικό. Την ίδια στιγμή οι εναπομείναντες εργαζόμενοι συνεχίζουν να αγωνίζονται και να εξυπηρετούν περίπου 200 ασθενείς καθημερινά.
Πλέον υπάρχει ένας ειδικός σε ετοιμότητα και ένας ειδικευόμενος εντός του νοσοκομείου. Από τα 33 κρεβάτια που υπήρχαν στο παρελθόν, μειώθηκαν σταδιακά σε 15 και τώρα έμειναν μόλις 10. Στο ισόγειο εγκαταστάθηκε ΠΕΔΥ, ενώ τα εργαστήρια και τα ιατρεία στριμώχτηκαν στον πάνω όροφο. Κι όλα αυτά ενώ εξυπηρετούνται ασθενείς απ? όλη τη Βόρεια Ελλάδα και τη Λάρισα. “Αγκάθι” αποτελεί και η έλλειψη διοικητικών υπαλλήλων. Το προσωπικό είναι αποδεκατισμένο και όποιος φεύγει δεν αναπληρώνεται.
Οι εναπομείναντες γιατροί και οι εργαζόμενοι μιλούν για απαξίωση από την πολιτεία του μοναδικού εξειδικευμένου νοσηλευτικού ιδρύματος στη Βόρεια Ελλάδα, που αντιμετώπιζε, μεταξύ άλλων, ειδικά περιστατικά αφροδισίων νοσημάτων (σύφιλη, κονδυλώματα, AIDS) και τις επ? αμοιβή εκδιδόμενες γυναίκες (κλινικά κι εργαστηριακά), ενώ αποτελούσε κέντρο αναφοράς σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων της Βόρειας Ελλάδας.
Κτίριο οδού Φράγκων
Οι τίτλοι τέλους για το περίφημο κτίριο επί της οδού Φράγκων 17, όπου κάποτε λειτουργούσε το παλιό Β? νοσοκομείο “Άγιος Παύλος”, γνωστό και ως “Καλόγριες”, έπεσαν οριστικά το 2011. Μέχρι τότε είχαν δαπανηθεί από την ελληνική πολιτεία σχεδόν 1.550.000 ευρώ ως ενοίκιο για το λεγόμενο κτίριο-φάντασμα, το οποίο με νόμο είχε βάλει λουκέτο από τον Δεκέμβριο του 1999.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το ενοίκιο, που αποδιδόταν στην ιερά μονή Αδελφών του Ελέους του Βικεντίου του Παύλου της Καθολικής Εκκλησίας, στην οποία ανήκει το κτίριο, ξεκίνησε από 8.800 ευρώ το μήνα κι έφτασε στις 12.740,56 ευρώ (μαζί με το χαρτόσημο).
Όσο για τα σχέδια αξιοποίησης του κτιρίου-φαντάσματος, αυτά ήταν πολλά και χρονολογούνταν ήδη από το 2002, με τον κυρίαρχο σχεδιασμό να προβλέπει τη δημιουργία κέντρου υγείας αστικού τύπου.
Τελικώς, τα σχέδια ναυάγησαν και η ελληνική πολιτεία έχασε μέσα από τα χέρια της και τη χρηματοδότηση από το Γ? ΚΠΣ. Αποτέλεσμα ήταν το κτίριο να επιστραφεί και πάλι στους ιδιοκτήτες του και φυσικά να χαθεί η ευκαιρία να αναδειχθεί και να λειτουργήσει ως πολυδύναμο διαγνωστικό κέντρο στην καρδιά της πόλης, λειτουργώντας ενισχυτικά για τα δημόσια νοσοκομεία.
Η πινακίδα με την ταυτότητα του έργου ξηλώθηκε οριστικά, αν κι έτσι κι αλλιώς είχε καταντήσει απλώς… διαφημιστική, ενώ εξηγήσεις δεν δόθηκαν ποτέ για ποιο λόγο φτάσαμε στο σημείο αυτό. Μάλιστα, όλα αυτά τα χρήματα που έγιναν… αέρας θα μπορούσαν να είχαν δοθεί για να γίνουν προσλήψεις προσωπικού στα νοσοκομεία και να πληρωθούν οι προμηθευτές. Συνεπώς, η περιπέτεια του συγκεκριμένου κτιρίου έμεινε στην ιστορία της πόλης ως το σκάνδαλο με τα εκατομμύρια ευρώ του δημοσίου, τα οποία πετάχτηκαν στα σκουπίδια.
Β, ΙΚΑ “Παναγία”
Το λουκέτο στο περίφημο νοσοκομείο Β ΙΚΑ “Παναγία” μπήκε τον Σεπτέμβριο του 2013, καθώς από την 1η εκείνου του μηνός σταμάτησε η συμμετοχή του στο πρόγραμμα των εφημεριών της πόλης, ενώ έναν μήνα νωρίτερα είχαν τεθεί σε διαθεσιμότητα 107 νοσηλευτές και νοσηλεύτριες. Το προσωπικό αυτό μοιράστηκε σταδιακά στα νοσοκομεία “Άγιος Παύλος”, “ΑΧΕΠΑ” και “Ιπποκράτειο”.
Το “Παναγία” ανήκε διοικητικά στο νοσοκομείο “Άγιος Παύλος”, ενώ το ιδιοκτησιακό του καθεστώς ήταν ιδιόμορφο, καθώς το δημόσιο νοίκιαζε το κτίριο όπου στεγαζόταν στη Νέα Κρήνη από τη Euromedica, στην οποία ανήκει.
Το ενοίκιο ήταν ιδιαίτερα τσουχτερό, καθώς έφτασε να αγγίζει τις 600.000 ευρώ το μήνα, ενώ με προσπάθειες της τότε ηγεσίας του υπουργείου Υγείας μειώθηκε στις 350.000 ευρώ.
Εργαζόμενοι και φορείς της Θεσσαλονίκης έδωσαν μάχη για να κρατηθεί ζωντανό το “Παναγία”, ενώ το θέμα συζητήθηκε στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλή στις 20 Φεβρουαρίου 2014. Μάλιστα, λίγες ημέρες μετά δήμαρχοι, βουλευτές και εκπρόσωποι γιατρών του νομού Θεσσαλονίκης απέστειλαν κοινή επιστολή στον τότε υπουργό Υγείας Άδωνι Γεωργιάδη. Ζητούσαν να μη χαθούν οριστικά οι 200 νοσοκομειακές κλίνες από την ανατολική Θεσσαλονίκη, να εφαρμοστεί άμεσα ο νόμος, όπως αυτός υπερψηφίστηκε τον Ιανουάριο του 2013 από τη Βουλή και αφορούσε τη συνέχιση της λειτουργίας του παραρτήματος “Παναγία” και να ξεκινήσουν οι ενέργειες για την ανέγερση της νέας πτέρυγας στο χώρο του νοσοκομείου “Άγιος Παύλος”, με άμεση λύση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος.
Ακολούθησε συνάντηση στο υπουργείο Υγείας στις 25 Φεβρουαρίου 2014 όπου υπήρξε συμφωνία της συντριπτικής πλειοψηφίας των κομμάτων (ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΔΗΜΑΡ – ΑΝΕΛ) και δέσμευση και της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Υγείας για την επαναλειτουργία του “Παναγία”. Τελικώς, οι δεσμεύσεις έμειναν στα χαρτιά και το “Παναγία” δεν άνοιξε ποτέ ξανά τις πύλες του.
Όσον αφορά στο μέλλον του, κανείς δεν ξέρει αν και πώς σκοπεύει να το αξιοποιήσει ο ιδιοκτήτης του. Πάντως, σύμφωνα με πληροφορίες της “Θ”, μέχρι πριν από λίγο καιρό είχε υπάρξει διάθεση προσέγγισης του ιδιοκτήτη προς τον προηγούμενο υπουργό Υγείας Παναγιώτη Κουρουμπλή, προκειμένου και πάλι να αξιοποιηθεί για υγειονομικούς σκοπούς, χωρίς όμως αποτέλεσμα.
ΤΗΣ ΝΙΚΟΛΕΤΤΑΣ ΜΠΟΥΚΑ
http://cityportal.gr/articles_det1.asp?subcat_id=16&article_id=75468
Δημοσιεύτηκε στην «Θεσσαλονίκη» τη Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2015
