Με αφορμή το άρθρο του φίλου Γιάννη Γιαννακόπουλου, τον οποίο εκτιμώ και σαν ιατρό, αλλά και σαν διοικητικό στέλεχος καθώς υπήρξε επιτυχημένος στη θητεία του ως διοικητής στο Καραμανδάνειο νοσοκομείο, θα ήθελα να επισημάνω τα εξής.
Τα τελευταία χρόνια και εν μέσω σκληρής και ανελέητης λιτότητας, υπήρξαν δραματικές αλλαγές στο χώρο της υγείας. Κάποιες από τις οποίες, πολλοί συνάδελφοι δεν τις σχολιάζουν, ή τεχνηέντως τις παραβλέπουν. Έτσι για παράδειγμα, όταν κατέφθασε η μισητή τρόικα, εν μία νυκτί ως δια μαγείας εξαφανίστηκε η μίζα στα νοσοκομειακά υλικά, μέσω της εφαρμογής του παρατηρητηρίου τιμών και των πανελληνίων διαγωνισμών.
Υλικά αξίας 400 και 500 Ε, χρεώνονταν στα νοσοκομεία 3000 και 4000 Ε… Παράλληλα, εφαρμόστηκε για πρώτη φορά, με όλα τα προβλήματά της η ηλεκτρονική συνταγογράφηση με αποτέλεσμα να αποκτηθεί συνολική εικόνα της πρακτικής των ιατρών και των φαρμακευτικών αναγκών στη χώρα.
Καθιερώθηκε η συνταγογράφηση με την δραστική ουσία και όχι με το εμπορικό όνομα, πράγμα που σε μεγάλο βαθμό περιόρισε τις σχέσεις ιατρών με τις φαρμακευτικές εταιρείες.
Παράλληλα, εντάθηκαν οι έλεγχοι από τον ΕΟΦ και επιτέλους απαιτήθηκε οι ιατροί να παρουσιάζουν πιστοποιητικό παρακολούθησης συγκεκριμένων ωρών στα συνέδρια, με αποτέλεσμα να καταργηθούν τα περισσότερα «ταξιδάκια» αναψυχής οργανωμένα από φαρμακευτικές εταιρείες.
Εντάθηκαν οι έλεγχοι για συντάξεις αναπηρίας και ως δια μαγείας διαπιστώσαμε το χάος που επικρατούσε… Με τον ίδιο μαγικό τρόπο, σταμάτησε το φαινόμενο όλη η γειτονιά να εξετάζεται στον ιδιώτη ιατρό με ένα βιβλιάριο δημοσίου…
Τέλος άνοιξε για πρώτη φορά η συζήτηση για την κατάργηση άχρηστων δομών του συστήματος υγείας, οι οποίες δημιουργήθηκαν για να εξυπηρετήσουν τοπικά συμφέροντα, ημετέρους και τοπικούς βουλευτές.
Εκεί οφείλω να ομολογήσω, η κυβέρνηση απέτυχε παταγωδώς, καθώς δεν κατάφερε να υλοποιήσει ούτε μια συγχώνευση…Όπως απέτυχε και στον τομέα της άθλιας λίστας αναμονής για ειδίκευση των ιατρών, αιτία που έσπρωξε τεράστιο αριθμό ιατρών στο εξωτερικό, αλλά εμάς μας αρέσει αυτό να το αποδίδουμε μόνο στην κρίση…
Από την άλλη, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω ότι το ιατρικό σώμα δέχτηκε και δέχεται επίθεση. Και ποιος εργαζόμενος στην Ελλάδα δεν δέχτηκε άλλωστε; Μείωση μισθών, εξευτελιστικές αμοιβές εφημεριών, απλήρωτοι ιδιώτες κτλ.
Όλα σωστά. Δεν συνυπογράφω όμως σε καμία περίπτωση, τη συνωμοσιολογική προσέγγιση ότι όλα αυτά συμβαίνουν στα πλαίσια ενός οργανωμένου σχεδίου διάλυσης της δημόσιας υγείας. Η χώρα βρίσκεται σε βαθειά οικονομική κρίση και κάποιοι γύρω μας, ενίοτε έχοντες βάλει κ το δάχτυλο στο μέλι, προσποιούνται ότι δεν καταλαβαίνουν. Και βέβαια, όσοι γνωρίζουν έστω ελάχιστα τι συμβαίνει σήμερα στον ιδιωτικό τομέα, απλά γελάνε με την στερεότυπη σπέκουλα ότι θα πωληθούν τα νοσοκομεία στους ιδιώτες. Κανείς ιδιώτης δεν επιθυμεί να εμπλακεί με τις πλέον ζημιογόνες επιχειρήσεις…
Και βέβαια έχει δίκιο σε πολλά από αυτά που θίγει ο αγαπημένος συνάδελφος στο άρθρο του, ξεχνώντας βεβαίως να θίξει τα της πρώτης παραγράφου μου.
Και φτάνουμε στο δια ταύτα. Τι σχέση έχει, μπορεί να έχει, ή θα έπρεπε να έχει ο ιατρικός σύλλογος με όλα αυτά? Το έχω γράψει και το έχω πει κατ’επανάληψη, καίτοι εκλεγμένος στο παρελθόν με κομματική παράταξη, ο ιατρικός σύλλογος δεν είναι, ή δεν θα έπρεπε να είναι συνδικαλιστικό όργανο. Έχει (ή μάλλον θα έπρεπε να έχει) ύψιστο θεσμικό ρόλο και θα πρέπει να περιορίζεται σε αυτόν.
Είναι πλέον ώρα να πάψουν οι παρατάξεις να πατρονάρουν τον ιατρικό σύλλογο. Δε σέβομαι καθόλου την αντίληψη ότι το ΔΣ του ιατρικού συλλόγου πρέπει να ποδηγετηθεί από κομματικές παρατάξεις, ούτε ότι πρέπει να στερείται από τους συναδέλφους η ικανότητα να επιλέγουν ηθικούς και άξιους ανθρώπους με επιστημονικό κύρος για τη συγκρότηση του θεσμικού μας οργάνου, ανεξαρτήτως κομματικής τοποθέτησης.
Και βέβαια, ένα τέτοιο όργανο θα πάρει θέση μπροστά σε μια ανθρωπιστική κρίση και βέβαια θα προτείνει λύσεις σε σχέση με την αναμόρφωση του συστήματος υγείας ιδιωτικού και δημοσίου. Και βέβαια θα παρέμβει ισχυρά για την κατάργηση αδικιών και την διόρθωση στρεβλών, ατυχών, ή αποτυχημένων μέτρων.
Σε καμία περίπτωση όμως δεν θα πρέπει να αφήσουμε να αποτελέσει πεδίο κομματικής αντιπαράθεσης το ΔΣ του ιατρικού συλλόγου και πεδίο πρόκρισης της μιας ή άλλης παράταξης για τις βουλευτικές εκλογές.
Και εν τέλει αγαπητέ Γιάννη, με κάθε ειλικρίνεια θα ήθελα πολύ να σε ψηφίσω, διότι όντως είσαι άξιος και έχεις όραμα, αλλά δε μου δίνεται η δυνατότητα να το κάνω, διότι δεν υπάρχει ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο όπως και θα έπρεπε.
Του Περικλή Νταβλούρου, Αναπληρωτής Καθηγητής Καρδιολογίας Παν/μιου Πατρών
http://www.thebest.gr/news/index/viewStory/291503