Δεν ξέρω, και προφανώς δεν μπορώ προσωπικά να επιβεβαιώσω αν είναι ακριβή όλα όσα περιγράφει η κ. Παπαδοπούλου, επίκουρη καθηγήτρια Κτηνιατρικής Σχολής ΑΠΘ, για τον πατέρα της και τη νοσηλεία του με COVID-19.
Αν όμως ισχύουν, μιλάμε για τεταρτοκοσμικές συνθήκες και ιδιότυπο βασανισμό, που πιθανότατα είναι ένας συνδυασμός ανεπάρκειας του συστήματος υγείας (έλλειψη προσωπικού και υποδομών) και ακραίου φόβου για προσβολή από τον ιό. Δεν ξέρω αν ισχύουν και σε ποιο βαθμό συμβάλλουν και οι δύο αυτοί παράγοντες. Όσα περιγράφονται αποτελούν ντροπή για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και θα μπορούσαν ίσως να διωχθούν ακόμη κι αν αποτελούσαν συμπεριφορά προς ζώα.
Ταυτόχρονα περιγράφει και τον ντροπιαστικό τρόπο που πραγματοποιήθηκε η κηδεία και ταφή του πατέρα της.
Το βίντεο έχει ανέβει από το Μάρτιο του 2021, και το είδα μόλις τώρα, τυχαία, μέσω ενός φίλου.
Είναι δουλειά νομικών να διερευνήσουν αν όλα αυτά συνιστούν ποινικά αδικήματα, και ποιοι είναι υπεύθυνοι που πρέπει να λογοδοτήσουν.
Το βέβαιο πάντως είναι πως αν όλα αυτά ισχύουν (παρατημένοι, βρώμικοι, άπλυτοι, νηστικοί ασθενείς), τότε μιλάμε για καταστάσεις που δεν επιτρέπονται ούτε σε ανθρώπους αιχμάλωτους πολέμου, ούτε σε ζώα. Και κάποιος πρέπει να τα διερευνήσει όλα αυτά.
Οι περιγραφές είναι σοκαριστικές, και αν ισχύουν δημιουργούν ανατριχιαστικά ερωτήματα για μια δυτική κοινωνία, που προκαλούν τρόμο.
γράφει ο στην προσωπική του σελίδα στο FB
