Οι παλαιότεροι τον θυμούνται τη δεκαετία του 1980 ως νεαρό οφθαλμίατρο στο νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός». Το νοσηλευτικό ίδρυμα έφερε τότε το συγκεκριμένο όνομα, καθώς ήταν ιδιοκτησία του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού (ΕΕΣ). Με την ένταξή του στο ΕΣΥ (το 1985) μετονομάστηκε σε «Κοργιαλένειο-Μπενάκειο», αλλά οι περισσότεροι δεν έπαψαν ποτέ να το αποκαλούν «Ερυθρό». Η σχέση του νοσοκομείου με το ίδρυμα «Ερυθρός Σταυρός» ενέπλεξε τον νεαρό οφθαλμίατρο στα διοικητικά του ΕΕΣ. Ο λόγος για τον Ανδρέα Μαρτίνη. Τον εύστροφο, δραστήριο και ικανό επιμελητή του «Κοργιαλένειου»…
Από τα μέσα της δεκαετίας του 1980, ο κ. Μαρτίνης άρχιζε να ανεβαίνει τα σκαλοπάτια γρήγορα. Το 1983 διορίζεται για πρώτη φορά πρόεδρος στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό, θέση την οποία διατήρησε μέχρι πρόσφατα χάρη στη διαδοχική επανεκλογή του στη θέση. Η φιλοδοξία και η αποδοχή του από μεγάλο τμήμα των συνελεύσεων του ΕΕΣ, τον οδήγησαν στο πιο τολμηρό εγχείρημα. Τη δημιουργία ενός νοσοκομείου-προτύπου στην Ελλάδα. Το νοσηλευτικό ίδρυμα θα έφερε το όνομα του ιδρυτή του διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, του Ερρίκου Ντυνάν, Ελβετού επιχειρηματία και κοινωνικού ακτιβιστή, ο οποίος έζησε από το 1828 έως το 1910.
Τρία προβλήματα
Ο ΕΕΣ διέθετε πλήθος ακινήτων, όπου θα μπορούσε να ανεγερθεί το νέο νοσηλευτικό ίδρυμα. Υπήρχαν, ωστόσο, τρία προβλήματα. Κανένα από τα ακίνητα αυτά δεν ήταν κατάλληλο για ένα τέτοιο έργο, ο Ερυθρός Σταυρός δεν ήταν νομικά σε θέση να υλοποιήσει το έργο και δεν υπήρχαν τα αναγκαία χρήματα.
Το πρώτο πρόβλημα λύθηκε γρήγορα. Στη συμβολή της λεωφόρου Μεσογείων με την οδό Σλίμαν βρισκόταν ένας σκελετός κτιρίου 20 ορόφων, ο οποίος δεν μπορούσε να χτιστεί λόγω στατικών προβλημάτων. Αποφασίστηκε να γκρεμιστεί (ανατινάχθηκε το 1994) και στη θέση του να ανεγερθεί το «Ερρίκος Ντυνάν».
Πολύ γρήγορα βρέθηκε λύση και στο δεύτερο πρόβλημα. Ο κ. Μαρτίνης εισηγήθηκε στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ερυθρού Σταυρού τη δημιουργία του κοινωφελούς ιδρύματος «Ερρίκος Ντυνάν», το οποίο θα αναλάμβανε την αποστολή. Η απόφαση έγινε αποδεκτή και πρόεδρος του ιδρύματος ανέλαβε ο κ. Μαρτίνης.
Για το τρίτο πρόβλημα, δηλαδή το οικονομικό, αποφασίστηκε η εκποίηση μίας σειράς ακινήτων, ιδιοκτησίας του Ερυθρού Σταυρού, τα οποία θα είχαν στο μεταξύ «περάσει» στο ίδρυμα «Ερρίκος Ντυνάν». Η πώληση επτά ακινήτων προκάλεσε δικαστική εμπλοκή, καθώς θεωρήθηκε ότι δόθηκαν σε τιμές χαμηλότερες ακόμη και από την αντικειμενική αξία τους.
Το τότε ΔΣ του ΕΕΣ οδηγήθηκε στα δικαστήρια. Επειτα από μία θυελλώδη δίκη, διάρκειας ενός μήνα, αθωώθηκαν το 2002 και ο δρόμος άνοιξε. Οι εργασίες ανέγερσης του νοσοκομείου ολοκληρώθηκαν το 2000. Πρόεδρος (και) στο νοσοκομείο ανέλαβε ο κ. Μαρτίνης. Η λειτουργία του αποτέλεσε μεγάλη είδηση, καθώς ήταν το πρώτο κτίριο που είχε σχεδιαστεί με προδιαγραφές σύγχρονου νοσοκομείου, ενώ προσέλκυσε γρήγορα πολύ δυνατά ονόματα γιατρών. Με απόφαση του κ. Μαρτίνη είχε διατεθεί ένα τμήμα του για νοσηλεία με κρατικό τιμολόγιο, ώστε να δικαιολογηθεί και ο μη κερδοσκοπικός χαρακτήρας του ιδρύματος.
Οι γνωρίζοντες πρόσωπα και πράγματα αναφέρουν ότι στον προθάλαμο του κ. Μαρτίνη έβλεπαν συχνά πολύ γνωστά πρόσωπα, τα οποία ζητούσαν εκπτώσεις ή άλλες διευκολύνσεις στη νοσηλεία ασθενών. Η καταξίωση του «Ερρίκος Ντυνάν» δυνάμωσε ακόμη περισσότερο τον πρόεδρό του, ο οποίος μπήκε -όπως ήταν φυσικό- στο στόχαστρο.
Το 2007, ο κ. Μαρτίνης αποφάσισε να ανοιχτεί περισσότερο και δημοσιοποίησε ένα σχέδιο πώλησης του ακινήτου όπου στεγάζεται το «Ασκληπιείο» της Βούλας, ιδιοκτησίας του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού. Η αξία του ακινήτου είναι τεράστια και ορισμένοι έκαναν τότε λόγο για ένα από τα ακριβότερα ακίνητα στη νοτιοανατολική Μεσόγειο! Η πρόταση ήταν να πωληθεί το ακίνητο και ως αντιπαροχή ο ΕΕΣ θα έδινε στο Δημόσιο ένα νεόδμητο νοσοκομείο στο χώρο του ακινήτου. Απορρίφθηκε, όμως, με συνοπτικές διαδικασίες από το υπουργείο Υγείας.
Σε δύσκολη θέση
Στο μεταξύ, η οικονομική κρίση και τα ανοίγματα έφεραν σε δύσκολη θέση το «Ερρίκος Ντυνάν» και ο Ανδρέας Μαρτίνης είχε προστριβές με την τράπεζα Marfin, από την οποία το 2006 είχε λάβει δάνειο 86 εκατ. ευρώ. Από το σημείο εκείνο ο μύθος του προέδρου άρχισε να φθίνει.
Η κατάσταση συνέχισε να δυσκολεύει σε σημείο τέτοιο που το νοσοκομείο αδυνατούσε να πληρώνει το προσωπικό του και αντιμετώπιζε το φάσμα του «λουκέτου». Το δάνειο και η διοίκηση του νοσηλευτικού ιδρύματος πέρασαν το 2014 στην Τράπεζα Πειραιώς -μέσω της εταιρείας ειδικού σκοπού «Ημιθέα»- και ο κ. Μαρτίνης απομακρύνθηκε. Κάποιοι λένε ότι διώχθηκε κακήν κακώς…
Από τότε, έχει κυλήσει πολύ νερό στην ιστορία του νοσοκομείου. Αποκαλείται πλέον «Ερρίκος Ντυνάν Hospital Center», είναι απολύτως ιδιωτικό και βρίσκεται σε φάση λειτουργικής ανάκαμψης. Μία πορεία που είναι αντιστρόφως ανάλογη προς εκείνη του δημιουργού του…
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΟΣ
http://www.ethnos.gr/koinonia/arthro/katigoritirio_fotia_gia_to_zeugos_martini-64377265/