Όλοι μας λίγο έως πολύ έχουμε καταλάβει ότι η οι εργασιακές σχέσεις έχουν υποστεί αλλαγές τα τελευταία χρόνια. Είναι μια διαδικασία που έχει λάβει χωρά σταδιακά από τα μέσα της δεκαετίας του 90 χωρίς εμείς βεβαία να το καταλάβουμε. Πρώτα πρέπει όμως να εμπεδώσουμε τη διεθνή συγκύρια. Ο δυτικός κόσμος πλέον αλλάζει, ο νεοφιλελευθερισμός είναι μια κυρίαρχη ιδεολογία που επιβάλει στη διεθνή συγκύρια τη παγκοσμιοποίηση, τη γιγάντωση των πολυεθνικών εταιρειών, την μείωση της σημαντικότητας των εθνικών συνόρων ,την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, την αύξηση της ανταγωνιστικότητας στην αγορά. Μας αρέσει δεν μας αρέσει κάπως έτσι πρέπει να πάμε. Οι πρόσφατες χρηματοπιστωτικές περιπέτειες απλά μας απέδειξαν ότι ούτε είμαστε ο περιούσιος λαός ούτε μπορούμε να κάνουμε ότι θέλουμε αγνοώντας τη διεθνή συγκύρια και τις διεθνείς επιταγές.
Για να έρθω στο προκείμενο που είναι η νοσηλευτική και η προφανής έλλειψη προσωπικού στα νοσοκομεία. Δεν έχει έρθει η ώρα να εφαρμόσει ένα πιο ελαστικό μοντέλο στις εργασιακές σχέσεις; τι εννοώ θα σας πω ευθέως. Προκειμένου να καλυφτούν τα κενά νοσηλευτών δεν θα μπορούσαν να εργαστούν στα νοσοκομεία νοσηλευτές ως ελεύθεροι επαγγελματίες με μπλοκάκι παροχής υπηρεσιών; Δεν θα μπορούσε το ίδιο το κράτος όπως γίνεται στη Σκανδιναβία να μισθώνει αποκλειστικούς νοσηλευτές σε περιστατικά που χρειάζονται αυξημένη φροντίδα; Είναι τόσο δύσκολο Έτσι θα βοηθηθεί και θα ανακουφισθεί το έλλειπες μόνιμο νοσηλευτικό προσωπικό, θα καλυφτούν οι τεράστιες λειτουργικές ανάγκες των νοσοκομείων και το κυριότερο θα βρουν εργασία χιλιάδες συνάδελφοι νοσηλευτές που παραμένουν άνεργοι ή στη καλύτερη φεύγουν για το εξωτερικό προς αναζήτηση εργασίας.
Αλλά για να γίνουν όλα αυτά θα πρέπει να υπάρχει βούληση και πολιτικές που θα οδηγήσουν προς αυτή τη κατεύθυνση και το κυριότερο: ΘΕΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΝΟΣΗΛΕΥΤΗ ούτος ώστε να μπορεί ο νοσηλευτής να κινηθεί ως ελεύθερος επαγγελματίας, να εργαστεί σε ένα νοσοκομείο με ελαστικούς όρους εργασίας μεν αλλά ως επιστημονικός συνεργάτης, να ορισθούν ,να κοστολογηθούν και να διαφυλαχτούν νομικά οι νοσηλευτικές παρεμβάσεις –διαγνώσεις. Να δοθεί αξία στην αξία του επαγγελματία νοσηλευτή και να του δοθεί η ευκαιρία να εργαστεί έστω πιο ελαστικά, αλλά να εργαστεί.
Βεβαία όλα αυτά φαντάζουν πολύ μακρινά στην Ελλάδα του κοινωνικού dumping, που εξάγει επιστήμονες νοσηλευτές στην μεγάλη Βρετάνια και τη Σκανδιναβία και εισάγει φροντιστές ηλικιωμένων από τα βαλκάνια και ο θεός να βάλει το χέρι του..
ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΚΑΡΓΚΑΣΟΥΛΑΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΗΣ