«Ο συνάδελφος που έχασε τη ζωή του από αιφνίδιο θάνατο και άλλοι τέσσερις νοσηλευτές κι εργάτες, είναι εργαζόμενοι με ελαστικές σχέσεις εργασίας», καταγγέλει ο γιατρός
Το βαρύ τίμημα της επαγγελματικής εξουθένωσης αλλά και της αβεβαιότητας που συνεπάγονται οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις για τους εργαζόμενους στα δημόσια νοσοκομεία, τίμημα που πληρώνεται ακόμη και με ανθρώπινες ζωές, καταγγέλλει ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων του Ευαγγελισμού, καρδιολόγος κ. Ηλίας Σιώρας.
Αφορμή για την έντονη παρέμβαση του κ. Σιώρα, ο οποίος απευθύνεται στο υπουργείο Υγείας και ζητεί να ληφθούν μέτρα για την προστασία του προσωπικού στο ΕΣΥ, είναι όπως αναφέρει ο θάνατος ενός επικουρικού (συμβασιούχου) καρδιολόγου που εργαζόταν στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) του νοσοκομείου.
«Θρηνούμε σήμερα, το θάνατο ενός εκλεκτού συναδέλφου επικουρικού καρδιολόγου που αγόγγυστα πρόσφερε τις υπηρεσίες του στα ΤΕΠ του Ευαγγελισμού, νέου επιστήμονα και οικογενειάρχη που βασανιζόταν χρόνια τώρα από τον κίνδυνο της απόλυσης, όπως και τόσοι άλλοι» αναφέρει στην επιστολή ο πρόεδρος των εργαζομένων.
Σύμφωνα δε με τα στοιχεία που παραθέτει τις τελευταίες τρεις εβδομάδες έχουν νοσηλευτεί άλλοι 8 εργαζόμενοι με σοβαρές παθήσεις. Πρόκειται για τα εξής περιστατικά:
➔ 4 οξέα εμφράγματα (3 εργάτες, 1 γιατρός)
➔ 1 βαριά καρδιακή ανεπάρκεια (εργάτης)
➔ 1 εγκεφαλική αιμορραγία (νοσηλεύτρια)
➔ 1 με λέμφωμα (νοσηλεύτρια)
➔ 1 ασταθής στηθάγχη (νοσηλευτής).
« Η νοσηρότητα θερίζει. Αμέτρητοι άλλοι συνάδελφοι νοσηλεύτηκαν με αυτά ή άλλα νοσήματα ή παρακολουθούνται. Ο καρκίνος σαρώνει. Τα νοσήματα φθοράς του μυοσκελετικού συστήματος σακατεύουν. Η αρτηριακή υπέρταση και το burn out έχει ρημάξει ουκ ολίγους. Και τι ειρωνεία! Ο συνάδελφος που σήμερα έχασε τη ζωή του από αιφνίδιο θάνατο και άλλοι 4 νοσηλευτές κι εργάτες, είναι εργαζόμενοι με ελαστικές σχέσεις εργασίας. Δηλαδή βρίσκονται στα πρόθυρα της απόλυσης. Οι 3 εργάτες συμβασιούχοι έπαθαν το έμφραγμα εν ώρα υπηρεσίας. Το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και άλλοι συνάδελφοι παλέψαμε γενναία και σώθηκαν» περιγράφει τις δύσκολες συνθήκες υπό τις οποίες εργάζονται στα νοσοκομεία, μόνιμοι και συμβασιούχοι, και τον αγώνα που γίνεται ώστε να παρέχονται υπηρεσίες υγείας, και στους εργαζόμενους που λυγίζουν την ώρα εργασίας τους.
Με θλίψη και θυμό – εύλογο- με το θανατηφόρο συμβάν του νέου συναδέλφου του, αλλά και τόσα άλλα βαριά περιστατικά ο κ. Σιώρας, ζητει από τους αρμόδιους “να αφήσετε στην άκρη τις υποκρισίες και τα παχιά ανέξοδα λόγια για τον «ηρωισμό» των υγειονομικών” και να ληφθούν τα δέοντα μέτρα, δηλαδή να προςληφθεί μόνιμο προσωπικό (πάνω 800 λείπουν, από όλους τους κλάδους) και να εξασφαλιστούν οι αυτονόητες εργασιακές συνθήκες, όπως πχ να μην εργάζονται οι επαγγελματίες επαναλαμβανόμενη διπλοβάρδια (πρωί –νύχτα/ απόγευμα – πρωί) και να δοθουν τα οφειλόμενα ρεπό στους ειδικευόμενους και όλο το προσωπικό ( ξεπερνούν τα 17.000 τα ρεπό που οφείλονται).