Η υγεία βρίσκεται στην εντατική και οι Έλληνες κάνουν το σταυρό τους μου τους τύχει τίποτα. Γιατί αν τους τύχει στα μεγάλα νοσοκομεία της χώρας δεν υπάρχουν ούτε φάρμακα, ούτε γάζες και πολλά ακόμη αναλώσιμα υλικά για να διεξαχθεί μία επέμβαση, ένα χειρουργείο. Στην κατάσταση αυτή, η οποία βαίνει συνεχώς επιδεινούμενη, οδήγησαν οι τεράστιες περικοπές στους προϋπολογισμούς των νοσοκομείων και γενικότερα της υγείας, ενώ μεγάλες είναι και οι ελλείψεις προσωπικού.
Το συνεχές κόψε κόψε από τις δαπάνες για την υγεία, την παιδεία, την άμυνα διαλύουν τη χώρα. Οι δανειστές επιμένουν στην ίδια καταστροφική πολιτική, αλλά αυτό δεν είναι το παράδοξο. Το παράδοξο είναι ότι η Αριστερή κυβέρνηση του κ. Τσίπρα την ακολουθεί κατά γράμμα αυτή την πολιτική και ψηφίσει το ένα πακέτο προαπαιτούμενων μετά το άλλο. Σε τι προσδοκά άραγε; Όσοι εφάρμοσαν τα μνημόνια αργά ή γρήγορα έσβησαν από το χάρτη.
Το θέμα όμως είναι πώς σβήνουν και πολλές ανθρώπινες ζωές που αρρωσταίνουν και δεν μπορούν να βρουν γιατριά στο δημόσιο σύστημα υγείας που νοσεί και μάλιστα βαρύτατα. Η εικόνα που μεταφέρεται από τα μεγάλα νοσοκομεία είναι τραγική.
Στον Ευαγγγελισμό, το μεγαλύτερο νοσοκομείο της Αττικής το φαρμακείο βρίσκεται σε οριακή κατάσταση σε ότι αφορά την επάρκεια σκευασμάτων, και σύμφωνα με το Σωματείο των εργαζομένων, εξασφαλίστηκαν 390.000 ευρώ εσωτερική ανακατανομή κονδυλίων για τα άκρως απαραίτητα φάρμακα που όμως φτάνουν μόνο για λίγες μέρες.
Ο «Ευαγγελισμός» επιχειρεί να προσφέρει περίθαλψη ενώ βιώνει το μαρτύριο της σταγόνας, όπως αναφέρουν οι εκπρόσωποι των εργαζομένων, σε ότι αφορά την χρηματοδότηση. Τα στοιχεία που παραθέτει ο πρόεδρος του Σωματείου, καρδιολόγος, κ. Ηλίας Σιώρας, είναι ενδεικτικά: Ο προϋπολογισμός του νοσοκομείου ήταν για το τρέχον έτος 72 εκατ. ευρώ, ωστόσο λίγες ημέρες πριν την εκπνοή του έτους έχουν αποδοθεί μόλις τα 49 εκατ. ευρώ. Το 2016 δε προβλέπεται ακόμη πιο συρρικνωμένο από πλευράς οικονομικών.
«Επανειλημμένα έχουμε χτυπήσει το καμπανάκι για την ανεπαρκέστατη χρηματοδότηση του νοσοκομείου, ιδίως όσον αφορά σε υλικά και φάρμακα. Στο θέμα της χρηματοδότησης τους τελευταίους μήνες φτάσαμε στο ως εδώ και μη παρέκει. Έχουν αδειάσει τα ράφια του φαρμακείου. Από εσωτερική ανακατανομή των κονδυλίων εξασφαλίστηκαν 390.000 ευρώ για τα άκρως απαραίτητα φάρμακα που επαρκούν μόνο για λίγες μέρες. Ενημερωθήκαμε ότι θα δοθεί νέα πίστωση (άυλο χρήμα) ύψους 4,5 εκατ. ευρώ για φάρμακα, αντιδραστήρια και υγειονομικό υλικό. Αυτά όμως, ακόμη και τώρα να πιστωθούν, δεν επαρκούν ούτε για 20 μέρες» αναφέρεται σε ανακοίνωση του Σωματείου.
Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων εκτιμούν ότι από τα 4,5 εκατ. ευρώ θα διατεθούν τα 1,8 εκατ. ευρώ για φάρμακα, που σημαίνει ότι «στις 10 Γενάρη θα είμαστε στη σημερινή, ή και ίσως σε χειρότερη κατάσταση. Κι αυτό τη στιγμή που η ελάχιστη μηνιαία δαπάνη σε φάρμακα είναι 2,750 εκατ. Ευρώ».
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται και για τη δραματικά ελλιπή επιχορήγηση για τη νοσηλεία των ανασφάλιστων. Σύμφωνα με το Σωματείο, πάνω από 1.000 ανασφάλιστοι πολίτες αναζήτησαν από τον περασμένο Ιανουάριο νοσηλεία και περίθαλψη στον «Ευαγγελισμό», με μέσο κόστος νοσηλείας για τον καθένα 2.200 ευρώ. «Η επιχορήγηση μόνο για τους ανασφάλιστους, που είναι προφανώς αυξανόμενοι σε αριθμό λόγω και των οικονομικών επιπτώσεων, έπρεπε μόνο για τον Ευαγγελισμό να είναι για το 2015 τουλάχιστον 3 εκατ. ευρώ και προοδευτικά να αυξάνει» υπογραμμίζεται από το Σωματείο των Εργαζομένων.
Και δεν είναι μόνο ο “Ευαγγελισμός”. Παρόμοια είναι η εικόνα και σε όλα σχεδόν τα νοσοκομεία της Αττικής και της χώρας. Στο Αττικόν για παράδειγμα υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις ακόμη και στα πλέον υποτυπώδη υλικά, όπως σε γάζες και λευκοπλάστ, ατελείωτες λίστες αναμονής για τη διενέργεια των προγραμματισμένων χειρουργείων.
Όπως προειδοποιούν οι εργαζόμενοι στο μεγαλύτερο νοσοκομείο της Δυτικής Αττικής, το Αττικόν έχει φθάσει πλέον στα όρια της λειτουργίας του, με τα προβλήματα που προκαλούνται από την υποχρηματοδότησή του και τη μη επαρκή του στελέχωση να γιγαντώνονται μέρα με την ημέρα.
Η κατάσταση, όπως την περιγράφουν οι εργαζόμενοι στο νοσοκομείο, είναι τραγική. Η αναμονή για τα χειρουργεία ξεπερνά τους τρεις μήνες και φθάνει ακόμη και τον ένα χρόνο, ενώ ακόμη και οι ασθενείς που εισάγονται για τακτικό χειρουργείο παραμένουν συχνά επί μακρόν νοσηλευόμενοι μέχρι το χειρουργείο (έως και 10 ημέρες).
Όταν όμως έρχεται η ώρα για το προγραμματισμένο χειρουργείο, οι ελλείψεις σε βασικά υλικά και στοιχειώδη φάρμακα ξεπερνούν κάθε φαντασία: τα τμήματα, εξηγούν οι εργαζόμενοι, ξεμένουν από γάζες, λευκοπλάστ, καπάκια καθετήρων, σάκους στομιών, γάντια, αντιελκωτικά φάρμακα, βασικά αντιβιοτικά, το χειρουργείο από βασικά ράμματα, πλέγματα (ακόμη και πολυπροπυλενίου κόστους 50-100 ευρώ), εργαλεία λαπαροσκοπικής χειρουργικής, συρραπτικά, αιμοστατικά και άλλα.
Είναι μάλιστα ενδεικτικό των ελλείψεων που καταγράφονται πως την προηγούμενη χρονιά, για αρκετούς μήνες, δεν μπορούσαν να πραγματοποιηθούν λαπαροσκοπικές επεμβάσεις, δεν υπήρχαν συρραπτικά και κανενός είδους πλέγμα για κήλη.
Ο μαγνητικός τομογράφος είναι εκτός λειτουργίας, κρεβάτια Μονάδας Εντατικής Θεραπείας μένουν κλειστά, η μονάδα νεογνών λειτουργεί με δύο μόνο νεογνολόγους και οκτώ νοσηλεύτριες, οι μισές χειρουργικές αίθουσες είναι κλειστές, ενώ και τα εργαστήρια παρουσιάζουν προβλήματα κατά τη λειτουργία τους.
Εξίσου μεγάλο είναι και το θέμα της υποστελέχωσης του νοσοκομείου, δεδομένου πως όπως υποστηρίζουν οι εργαζόμενοι, υπάρχουν 350 κενές οργανικές θέσεις. Φέτος επίσης έφυγαν 61 υπάλληλοι με σύνταξη και ήρθαν 28, και αυτοί με “κινητικότητα” από άλλα νοσοκομεία. Το αποτέλεσμα είναι να υπάρχουν σοβαρά προβλήματα με τις βάρδιες, ενώ οι νοσηλείες για τμήματα των 32 κλινών, στις οποίες προστίθενται και ράντζα, πραγματοποιούνται ακόμη και στην πρωινή βάρδια από 2 νοσηλευτές και σπουδαστές, ενώ δεν είναι σπάνιο στην απογευματινή και στη νυχτερινή βάρδια να υπάρχει ένας μόνο νοσηλευτής με ένα εκπαιδευόμενο.
Οι εργαζόμενοι ετοιμάζονται την Πέμπτη για πεντάωρη στάση εργασίας και πραγματοποίηση συγκέντρωσης την ίδια ημέρα έξω από το υπουργείο Υγείας. Στο επίκεντρο θα μπει και η υποχρηματοδότηση του νοσοκομείου που τα τελευταία τρία χρόνια έχει πέσει στο μισό (61.8 εκατ. φέτος από 108.9 εκατ. το 2012), ενώ οι ασθενείς έχουν υπερδιπλασιαστεί, σε τακτικά ιατρεία, επείγοντα, αλλά και για νοσηλεία.
Και μετά από όλα αυτά είναι κανείς να αναρωτιέται τι περιμένει η κυβέρνηση; Πόσοι πρέπει ακόμη να πεθάνουν για να γίνει αντιληπτό πώς με το να ψηφίζονται νέα μέτρα και να συνεχίζεται η πολιτική των μνημονίων η χώρα οδηγείται στην καταστροφή;
– See more at: http://www.pronews.gr/portal