Οι Αγγειακές παθήσεις αν και αποτελούν την πρώτη αιτία θανάτου και αναπηρίας στον δυτικό κόσμο , δεν έχουν τύχει, αδικαιολόγητα, της απαιτούμενης προσοχής από την ιατρική κοινότητα και την πολιτεία κατέληξαν οι ομιλητές, κατά την διάρκεια Συνέντευξης Τύπου, με αφορμή σχετική διημερίδα. Η Διημερίδα πραγματοποιείται Παρασκευή και Σάββατο, 12-13 Δεκεμβρίου στο Ξεν. Porto Palace.
Στα πλαίσια της Διημερίδας, το Αγγειοχειρουργικό Τμήμα του ΑΧΕΠΑ θα παρέχει δωρεάν εξέταση κοινού για τις Φλεβικές & τις Αγγειακές Παθήσεις το Σάββατο, 13 Δεκεμβρίου, 2014 στα εξωτερικά ιατρεία του νοσοκομείου από τις 15.00 – 20.00. Για περισσότερες πληροφορίες και να δηλώσουν συμμετοχή , οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνήσουν με το τηλ.: 2103645629 ή στο site www.apr.com.gr/aggeiakesimeresahepa. Na σημειωθεί ότι θα εξεταστούν μόνο όσοι έχουν δηλώσει συμμετοχή στο παραπάνω τηλέφωνο ή μέσω του site και έχουν λάβει επιβεβαίωση.
Στις Παθήσεις των αγγείων, επεσήμανε ο κος Κυριάκος Κτενίδης, Αναπλ. Καθηγητής Αγγειοχειρουργικής ΑΠΘ και Υπεύθυνος του Αγγειοχειρουργικού Τμήματος του Νοσ. ΑΧΕΠΑ, περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων η Χρόνια Φλεβική Ανεπάρκεια, η Φλεβική Θρομβοεμβολική Νόσος, η Περιφερική Αποφρακτική Νόσος, το Αγγειακό Εγκεφαλικό Επεισόδιο, το Έμφραγμα του Μυοκαρδίου, το Ανεύρυσμα Κοιλιακής Αορτής και το Λεμφοίδημα.
Όπως συμβαίνει σε πολλές ασθένειες και στις παθήσεις των αγγείων, σημαντικός επιβαρυντικός παράγοντας είναι ο σύγχρονος τρόπος ζωής, με την έλλειψη άσκησης, το άγχος, το κάπνισμα , την κακή διατροφή, την υπερλιπιδαιμία και το λιπιδαιμικό σύνδρομο, καθώς και το σακχαρώδη διαβήτη.
Η σημαντικότερη αιτία των αγγειακών παθήσεων είναι η σκλήρυνση των αρτηριών ή αθηροσκλήρωση, που είναι η προοδευτική πάχυνση του εσωτερικού χιτώνα των αγγείων, με τελική συνέπεια τη μικρή ή μεγάλη στένωση ή απόφραξη του αυλού τους. Με απλά λόγια είναι το «πουρί» που δημιουργείται στο εσωτερικό τοίχωμα της αρτηρίας και την «καταστρέφει».
Σημαντικό όπλο στη φαρέτρα των ιατρών είναι τα αντιπηκτικά και αντιαιμοπεταλιακά φάρμακα, οι αγγειοχειρουργικές επεμβάσεις είτε με την κλασσική είτε με την σύγχρονη ενδαγγειακή τεχνική. Νέες εξελίξεις αποτελούν οι επικαλυμμένοι μεταλλικοί νάρθηκες (stent).. Στο συνέδριο παρουσιαζεται για πρώτη φορά η επικάλυψη μεταλλικών ναρθηκών με νανοτεχνολογικες τεχνικές και υλικά που μιμούνται τη δομή των ιστών του σώματος εμποδίζουν την επαναστένωση της αρτηρίας και επιταχύνουν τον επανασχηματισμό του ενδοθηλίου.
ΦΛΕΒΙΚΗ ΘΡΟΜΒΟΕΜΒΟΛΙΚΗ ΝΟΣΟΣ ( ΦΘΝ)
Με τον όρο Φλεβική Θρομβοεμβολική Νόσο, ανέφερε ο κος Μπασδάνης Γεώργιος, Καθ. Χειρουργικής ΑΠΘ και Διευθυντής της Α’ ΠΡΧ , εννοούμε τον συνδυασμό φλεβικής θρόμβωσης και πνευμονικής εμβολής. Μια επικύνδυνη νοσολογική οντότητα που ευθύνεται για ένα μεγάλο αριθμό θανάτων (10η συχνότερη αιτία ξαφνικού θανάτου).
Παρά τις αλματώδεις γνώσεις και την έρευνα, η συχνότητα της ΦΘΝ αυξάνεται, λόγω της αυξησης του μέσου όρου επιβίωσης του γενικού πληθυσμού. Από την άλλη πλευρά , αυξάνονται οι επιβαρυντικοί παράγοντες , ενώ υπάρχει ενημερωτικό κενό σε γιατρούς και νοσηλευτές όσον αφορά αυτήν την πάθηση. Αυτό οδηγεί σε υποεκτίμηση της νόσου η οποία ενισχύεται από το γεγονός ότι η θρόμβωση εκδηλώνεται ως πνευμονική εμβολή ή εμφανίζεται εκ των υστέρων (πχ ημέρες μετά την έξοδο από το νοσοκομείο του χειρουργημένου ασθενούς), και αυτό το γεγονός επιτάσσει τη διαρκή ενημέρωση των γιατρών και των πολιτών και ιδιαίτερα εκείνων που βρίσκονται στις ομάδες υψηλού κινδύνου.
Πρόσφατες μελέτες, έδειξαν ότι πολλοί ασθενείς που κινδυνεύουν από Θρομβοεμβολική Νόσο διότι δεν λαμβάνουν καθόλου ή λαμβάνουν ανεπαρκώς δοσολογημένη θρομβοπροφύλαξη (η οποία γίνεται με χορήγηση των κατάλληλων αντιθρομβωτικών φαρμάκων, με εφαρμογή ελαστικών καλτσών και με υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής), ενώ σε πολλούς άλλους η φλεβική θρομβοεμβολική νόσος δεν κινεί υποψία διότι είναι κλινικά με ήπια συμπτώματα ή εντελώς «βουβή».
Στην Ευρώπη, 650.000 ασθενείς πάσχουν ετησίως από φλεβική θρόμβωση και 430.000 ασθενείς από πνευμονική εμβολή ενώ κάθε χρόνο πεθαίνουν 500.000 Ευρωπαίοι και 50.000 Έλληνες. Ο αριθμός αυτός είναι υπερδιπλάσιος του ετήσιου αριθμού θανάτων που προκαλούν αθροιστικά ο καρκίνος του μαστού (86.831), ο καρκίνος του προστάτη(63.636), τα τροχαία ατυχήματα (53.599) και το AIDS (5.860).
Συμπερασματικά, κατέληξε ο κος Μπασδάνης, η θρομβοεμβολική νόσος αποτελεί συχνή και ύπουλη αιτία θανάτου στους νοσηλευόμενους κυρίως ασθενείς, η οποία όμως μπορεί να προληφθεί σε μεγάλο ποσοστό. Η εφαρμογή κατάλληλης θρομβοπροφύλαξης μπορεί να σώσει χιλιάδες ζωές και να προλάβει σε πολλούς ασθενείς τις επώδυνες επιπλοκές της.
ΧΡΟΝΙΑ ΦΛΕΒΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ
Η Χρόνια Φλεβική Ανεπάρκεια, τόνισε ο κος Κτενίδης, αποτελεί μάστιγα της σύγχρονης εποχής, αφού 1-1,5 εκατομμύρια Έλληνες πάσχουν από αυτή, με το μεγαλύτερο ποσοστό (60%-70%) να είναι γυναίκες. Ειδικότερα, περίπου 20% των γυναικών χωρίς παιδιά παρουσιάζουν Χρόνια Φλεβική Ανεπάρκεια ενώ μετά από κύηση το ποσοστό αυτό αυξάνεται κατά περίπου 10%.
Πόδια πρησμένα, κουρασμένα, με αίσθημα βάρους και πόνο είναι τα κύρια και ενοχλητικά συμπτώματα της Χρόνιας Φλεβικής Ανεπάρκειας, η οποία χαρακτηρίζεται από συνεχή επιδείνωση στη φυσική της εξέλιξη ιδιαίτερα αν δεν αντιμετωπισθεί
Η αντιμετώπιση του προβλήματος στα πρώτα στάδια πρέπει να είναι ολιστική, να αρχίζει έγκαιρα, να επεκτείνεται όλο το χρόνο και όχι μόνο τότε που τα συμπτώματα είναι πιο έντονα. Περιλαμβάνει γενικές συστάσεις, εφαρμογή κάλτσας διαβαθμισμένης συμπίεσης, κινησιοθεραπεία και λήψη biο-φλαβονοειδών σκευασμάτων.
Συμπερασματικά, η αντιμετώπιση της Χρόνιας Φλεβικής Ανεπάρκειας έχει μεγάλη σημασία τόσο ιατρικά, όσο κοινωνικά καθώς επίσης και ιατροοικονομικά. Ο έλεγχος των παραγόντων κινδύνου, η ελαστική κάλτσα, η τροποποίηση της καθημερινής ζωής των ασθενών και η χορήγηση δραστικών σκευασμάτων, όπως τα φλαβονοειδή, αποτελούν τους πυλώνες της μη επεμβατικής αντιμετώπισής της. Σε περιπτώσεις που η συντηρητική αυτή θεραπεία δεν επιφέρει τα ποθητά αποτελέσματα, τότε θα πρέπει να αντιμετωπιστεί η ΧΦΑ με περισσότερο επεμβατικές μορφές θεραπείας (σκληροθεραπεία, θεραπεία με ραδιοκύματα ή laser και χειρουργική παρέμβαση).
ΠΕΡΙΦΕΡΙΚΗ ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΗ ΝΟΣΟΣ (ΠΑΝ)
Η Περιφερική Αποφρακτική Νόσος (ΠΑΝ), όπως τόνισε οι ομιλητές αποτελεί εκδήλωση της συστηματικής αθηροσκλήρυνσης (αθηρωμάτωσης) των αρτηριών του οργανισμού, που τροφοδοτούν με αίμα τα άκρα. Προσβάλλει το 10-15% των ατόμων του γενικού πληθυσμού ενώ περίπου το 50% των ασθενών με ΠΑΝ είναι ασυμπτωματικοί. Επιδημιολογικές μελέτες δείχνουν ότι η νόσος είναι περισσότερο συχνή στους άνδρες και ο επιπολασμός της αυξάνεται σημαντικά μετά το 50ο έτος.
Αρχικά, η Περιφερική Αποφρακτική Νόσος (ΠΑΝ) είναι ασυμπτωματική, μπορεί δε να παραμείνει έτσι για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το συχνότερο σύμπτωμα της ΠΑΝ είναι ο πόνος στα κάτω άκρα κατά τη βάδιση, ο οποίος σταματά με την ανάπαυση και εμφανίζεται πάλι με την έναρξη της βάδισης (διαλείπουσα χωλότητα). Σε προχωρημένα στάδια της νόσου, ο ασθενής πονά και στην ανάπαυση (άλγος αναπαύσεως) ενώ μπορεί να εμφανίσει πληγές που δεν κλείνουν ή/και νέκρωση ιστών (γάγγραινα).
Στους προδιαθεσικούς παράγοντες για την ανάπτυξη ΠΑΝ συμπεριλαμβάνονται: Το φύλο η ηλικία, η παχυσαρκία, ο σακχαρώδης διαβήτης, η υπέρταση, η υπερλιπιδαιμία (ύπαρξη υψηλής χοληστερόλης) και το κάπνισμα.
Η ύπαρξη ενός ή περισσοτέρων επιβαρυντικών παραγόντων σχετίζεται με αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης του συμπτώματος και μάλιστα με αθροιστική βαρύτητα. Η ύπαρξη δύο παραγόντων κινδύνου οδηγεί σε αύξηση της επικινδυνότητας κατά 2,5 φορές ενώ η ταυτόχρονη παρουσία τριών παραγόντων κατά 4 φορές.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι στην Περιφερική Αποφρακτική Νόσο υπάγεται και η αθηρωματική νόσος των αγγείων του τραχήλου (νόσος της καρωτίδας), η οποία ευθύνεται συνολικά για το ¼ των Αγγειακών Ισχαιμικών Εγκεφαλικών Επεισοδίων, με ή χωρίς συμπτώματα.
Έρευνες έχουν δείξει ότι περίπου το 5 – 10% του πληθυσμού άνω των 65 ετών έχει ασυμπτωματική νόσο της καρωτίδας με στενώσεις πάνω από 50% του αγγείου. Η νόσος της καρωτίδας είναι πιο συχνή σε άτομα υψηλού κινδύνου, π.χ. ηλικιωμένους ασθενείς, με προτίμηση στους άνδρες >60 ετών, διαβητικούς, ασθενείς με υπέρταση, με σακχαρώδη διαβήτη, με καρδιακή και αγγειακή νόσο, με διαταραχές του μεταβολισμού λιπιδίων και καπνιστές. Ακόμα και σε αυτά τα άτομα που είναι ασυμπτωματικά και έχουν σημαντική στένωση, συνιστάται η άμεση και έγκαιρη αξιολόγηση από αγγειοχειρουργό.
Η αντιμετώπιση της Περιφερικής Αρτηριακής Νόσου (ΠΑΝ) μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική.
ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΓΓΕΙΑΚΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ
Τέλος, όπως τόνισε η κα Κοκώνη Κουτσιαντά, Δ/ντρια Νοσηλευτικής Υπηρεσίας ΠΓΝΘ ΑΧΕΠΑ και Πρόεδρος Περιφερειακού Τμήματος Βορείου Ελλάδος του Εθνικού Συνδέσμου Νοσηλευτών Ελλάδος, ο ρόλος του νοσηλευτή στην φροντίδα του αγγειακού ασθενή είναι πολύ σημαντικός. Ο νοσηλευτής θα πρέπει να είναι αποτελεσματικός δάσκαλος και εκπαιδευτής του ασθενούς αλλά και των συγγενών του. Επειδή αυτοί οι ασθενείς νοσηλεύονται για μεγάλο χρονικό διάστημα θα πρέπει να δίνεται έμφαση στη βασική ιδέα της νοσηλευτικής που ορίζει ότι πρέπει να αντιμετωπίζονται ως άτομα και όχι ως περιπτώσεις. Αυτό σημαίνει ότι η φροντίδα του αρρώστου πρέπει να είναι ολιστική, ανάλογη με τις προσωπικές φυσικές, πνευματικές και ψυχικές του ανάγκες.
Για να ανταποκριθεί στα πολλαπλά του καθήκοντα ο νοσηλευτής, πρέπει να συνεργάζεται αρμονικά , με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας. Λόγω της θέσης του είναι το πρώτο πρόσωπο που έρχεται σ’ επαφή με τον ασθενή. Είναι το πρόσωπο που θα τον πλησιάσει και θα του εξηγήσει πως να προσαρμοστεί στο καινούργιο περιβάλλον, και στο πρόγραμμα της θεραπείας του. Ο νοσηλευτής είναι το μόνο πρόσωπο που μπορεί να δώσει υπεύθυνα πληροφορίες στη ομάδα, λόγω του κυκλικού ωραρίου του σχετικά με τη συμπεριφορά του ασθενούς στο δωμάτιο του, τη διατροφή του και τη γενική φυσική και ψυχική του κατάσταση.
Φρόσω Βαρβάρα
1 Σχόλιο
Pingback: med.gr Δωρεάν εξετάσεις για αγγειακές παθήσεις στη Θεσσαλονίκη - med.gr