Το να υπάρχουν πολιτικές σκοπιμότητες ή ακόμα και πολιτικές διώξεις δυστυχώς δεν είναι ούτε πρωτόγνωρο ούτε φαίνεται να έχει σταματήσει στην Ελλάδα. Εκείνο όμως που είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι όταν το υπουργείο Υγείας στρέφεται εναντίον του εαυτού του προκειμένου να εξυπηρετήσει πολιτικές σκοπιμότητες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η τελευταία περιπέτεια του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νόσων (ΚΕΕΛΠΝΟ).
Το ΚΕΕΛΠΝΟ λειτουργεί εδώ και 23 χρόνια με ένα ιδιόμορφο καθεστώς ιδρύματος ιδιωτικού δικαίου προκειμένου να υλοποιεί άμεσα τις αποφάσεις του εκάστοτε υπουργού Υγείας που αφορούν θέματα δημόσιας υγείας του πληθυσμού, δεδομένου ότι το υπουργείο Υγείας το οποίο διέπεται από καθεστώς λειτουργίας δημοσίου δικαίου στην πράξη δεν μπορεί να ανταποκριθεί άμεσα σε περιπτώσεις απειλής της δημόσιας υγείας.
Κλασικό παράδειγμα αποτελούν οι πρόσφατες επιδημίες γρίπης που εμφανίστηκαν παγκοσμίως και κόστισαν χιλιάδες ανθρώπινες ζωές. Το υπουργείο δηλαδή δεν μπορεί άμεσα στην πράξη να ενημερώσει τον πληθυσμό, να προμηθευτεί όλα τα απαραίτητα φάρμακα κατά των ιών, εμβόλια, μάσκες, να διορίσει νοσηλευτές, να ενισχύσει μονάδες εντατικής θεραπείας. Εάν αυτά τα επιχειρήσει με τις διαδικασίες του Δημοσίου θα απαιτηθεί τουλάχιστον ένας χρόνος, γεγονός που μεταφράζεται πρακτικά στο ότι η επιδημία θα έχει σκοτώσει χιλιάδες Ελληνες.
Ο υπουργός Υγείας εκ του νόμου διορίζει και παύει ανά πάσα στιγμή το Διοικητικό Συμβούλιο του ΚΕΕΛΠΝΟ προκειμένου να υλοποιήσει την πολιτική του. Ενα διοικητικό συμβούλιο που είναι άμισθο και από την καθημερινή λειτουργία του ΚΕΕΛΠΝΟ και, κατά συνέπεια, στην ουσία παρέχει μόνο επιστημονική κάλυψη στις ενέργειες του υπουργού. Επίσης, ο υπουργός κινητοποιεί ανά πάσα στιγμή το Σώμα Επιθεωρητών Υγείας και Πρόνοιας το οποίο επίσης διορίζει και παύει ο ίδιος προκειμένου να διασφαλίσει τη διαφάνεια. Κατά συνέπεια, για ό,τι γίνεται στο ΚΕΕΛΠΝΟ ο εκάστοτε υπουργός Υγείας φέρει την αποκλειστική ευθύνη.
Το ΚΕΕΛΠΝΟ δεν έχει ιδίους πόρους, καλύπτεται 100% από τον προϋπολογισμό του υπουργείου Υγείας, τον οποίο συντάσσει ο υπουργός.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι επί υπουργίας κ. Αβραμόπουλου το ΚΕΕΛΠΝΟ δανείστηκε 200 εκατ. ευρώ από τις τράπεζες για να αντιμετωπίσει μια επιδημία. Είναι δυνατόν κανείς να διανοηθεί ότι εκείνο το διοικητικό συμβούλιο που δανείστηκε 200 εκατ. ευρώ πήρε την απόφαση μόνο του, χωρίς την έγκριση του υπουργού; Πήρε δηλαδή ένα τεράστιο δάνειο που μέχρι σήμερα αποπληρώνουν τα επόμενα ΔΣ με περίπου 20 εκατ. ευρώ τον χρόνο;
Ομως το ΚΕΕΛΠΝΟ λόγω αυτών των ιδιομορφιών του βρίσκεται διαχρονικά στο επίκεντρο επιθέσεων από διάφορα συμφέροντα οικονομικά και πολιτικά που το πιέζουν με κάθε τρόπο που διαθέτουν.
Εν τούτοις το περίεργο είναι ότι αυτή τη φορά την επίθεση πραγματοποιεί το ίδιο το υπουργείο Υγείας. Το οποίο ζητεί από τους επιθεωρητές Υγείας έρευνα για πιθανά σκάνδαλα στο ΚΕΕΛΠΝΟ μόνο για τα διοικητικά συμβούλια που διόρισαν οι υπουργοί από το 2012 ως το 2014, ωσάν η λειτουργία του ΚΕΕΛΠΝΟ να άρχισε το 2012 και όχι το 1992.
Και εδώ ακριβώς αρχίζει το πολιτικό θέμα. Ο κ. Καμμένος μάλιστα μιλώντας στη Βουλή σε άσχετο προς την Υγεία θέμα κατήγγειλε ότι υπάρχουν σκάνδαλα στο ΚΕΕΛΠΝΟ και κάλεσε τους εισαγγελείς να επέμβουν περίπου τέσσερις μήνες προτού ολοκληρωθεί το πόρισμα των επιθεωρητών Υγείας.
Περιέργως το περίφημο αυτό πόρισμα βρέθηκε «κατά τύχη» στα χέρια του εκδότη του περιοδικού «Hot Doc», ο οποίος και το δημοσίευσε. Ετσι ο υπουργός αντί να δημοσιοποιήσει το πόρισμα, ως όφειλε, αναλαμβάνοντας και την ευθύνη, λειτούργησε ως δήθεν «Πόντιος Πιλάτος».
Το τραγικό είναι ότι ο υπουργός Υγείας δεν έχει αντιληφθεί πως εάν δεν λειτουργούσε το ΚΕΕΛΠΝΟ όπως λειτούργησε στις τελευταίες επιδημίες του SARS, του ιού των πτηνών και άλλων ιών θα είχαμε εκατόμβες θυμάτων στη χώρα.
Δεν έχει αντιληφθεί ότι με τις ενέργειές του θέτει σε κίνδυνο τον πληθυσμό της χώρας. Ποιοι άραγε υπάλληλοι του ΚΕΕΛΠΝΟ θα αναλάβουν εφεξής ευθύνες όταν θα γνωρίζουν πως ο επόμενος υπουργός θα πράξει ό,τι έπραξε ο σημερινός;
Σήμερα που η χώρα αντιμετωπίζει τεράστιο πρόβλημα με το μεταναστευτικό και το προσφυγικό θέμα, δεν έχει αντιληφθεί τους κινδύνους που μπορεί να προκύψουν ανά πάσα στιγμή από τις επιδημίες που υπάρχουν στις χώρες προέλευσης των εισερχομένων.
Με απλά λόγια, δεν έχει αντιληφθεί την τεράστια σημασία της ενημέρωσης για την πρόληψη. Αυτό που ακόμα και ένας φοιτητής της Ιατρικής γνωρίζει και το οποίο οι ελεγκτές του υπουργείου του ονομάζουν «διαφήμιση».
Ποιος άραγε θα αναλάβει τις ευθύνες μιας ανεξέλεγκτης επιδημίας στο μέλλον με την αιτιολογία ότι για λόγους οικονομίας δεν έκανε σχολαστική ενημέρωση του πληθυσμού επιστρατεύοντας όλα τα μέσα;
Ο κ. Δημήτριος Θ. Κρεμαστινός είναι καθηγητής, αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, πρώην υπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.